İnsan papilloma virüsünün ayrıntılı karakterizasyonu

Geçen yüzyılın başında siğillerin ortaya çıkmasının nedeni olarak insan papilloma virüsünden bahsediliyordu. Ancak daha sonra, hem cinsiyette hem de boğaz ve rektum karsinomunda genital kanser gelişimini tetikleyebileceği ortaya çıktı. Klinik belirtilerin spektrumuna bağlı olarak, doktorlar farklı HPV türlerini izole etmeyi ve bunları belirli bir sistemde birleştirmeyi başardılar.

İnsan Papilloma Virüsü Hakkında Bilmeniz Gereken Her Şey

Gittikçe daha fazla insan merak ediyor: HPV enfeksiyonu - nedir? Bu kısaltma, DNA yapılarında yaygın ve heterojen olan, deri ve mukoza zarlarını enfekte edebilen bir virüs grubunu ifade eder. Bu madde ile enfeksiyon uzun süredir devam ediyor. Bu nedenle, Yunanlılar ve Romalılar zamanından beri siğiller ve anogenital bölgenin siğilleri daha da erken bilinmektedir. PCR yöntemi, Mary of Aragon'un mumyasından (XVI. Yüzyıl) tip 18 HPV DNA'yı izole etmeyi bile başardı. Ve ancak XXI yüzyılın başında hastalığa neden olan bir ajanın yayılmasını etkilemek mümkün hale geldi.

Sınıflandırma İlkeleri

HPV türlerinin sayısıyla ilgili çeşitli görüşler vardır. Grubun 170'den fazla suş içerdiği resmi olarak tespit edildi. Ayrıntılı olarak tarif edilen ve incelenen yaklaşık 130 ajan ile 5 cins oluştururlar. Ancak bilim adamları, insanlarda bulunan yaklaşık 600 türü zaten biliyor.

HPV tek bir tür olarak ilk kez 1971'de kaydedildi. Bugüne kadar, sadece türleri değil, aynı zamanda türün ait olduğu cinsi de yansıtan bir sınıflandırmanın yaratılması için itici güç olarak hizmet eden, bu konudaki bilgi büyük ölçüde zenginleştirildi. Pratikte, klinik belirtilerin ve enfeksiyonun seyrinin şeklinin belirlenmesine yardımcı olduğu için bu büyük önem taşımaktadır.

Virüs türleri aşağıdaki kriterlere göre tespit edilir:

• iletim yöntemi;
• hedefler (deri veya mukoza zarları);
enfeksiyon sonucu gelişen
• hastalıklar;
• onkojenite derecesi.

Onkolojik süreçlerin gelişmesiyle ilişkili sonuçları önlemek için kanserojenlik derecesine göre sınıflandırma gereklidir.

HPV türleri:

• düşük risk - suşlar 6, 12, 14, 42-44;
• orta riskli - türler 31, 35, 51;
• yüksek risk - 16, 18, 45, 56, 58, 59.

Bu sınıflandırma, risk derecesini görsel olarak değerlendirmenize ve uygun bir tedavi stratejisi geliştirmenize olanak tanır.

En tehlikeli türler

HPV'nin dermisin aşırı büyümesini tetikleyebildiği ve yüz, boyun, sırt, karın bölgesinde her biri siğil, papilloma, verukiform displazi gibi görünen iyi huylu oluşumların oluşumuna yol açtığı kanıtlanmıştır. Ancak, vakaların ezici çoğunluğundaki yüksek oranda onkojenik patojen, hem erkeklerde hem de kadınlarda onkolojinin gelişmesine neden olur. Virüs öncelikle cinsel temas yoluyla bulaşır ve bariyer kontraseptifler, penetrasyonuna karşı% 100 koruma sağlayamaz.

Aşağıdaki suşlar en tehlikeli olarak kabul edilir:

• Kondilomatoz (sivri büyümelerin görünümü) - 6, 42.
• Vajina ve servikal kanalın duvarlarında oluşan küçük düz oluşumlar - 30, 33, 42, 43, 55, 57, 64, 67.
• Servikal karsinom - 31, 35, 39, 54, 66. HPV tipleri 16 ve 18 en tehlikeli olarak kabul edilir.

Bilmeniz önemli!Virüs türünü belirledikten sonra bile paniğe kapılmamalısınız, çünkü en kötü niyetli türler uzun süre "hareketsiz" durumda olabilir. Bu nedenle, enfeksiyondan rahim ağzı kanserinin oluşumuna kadar onlarca yıl sürebilir.

Virüsün vücuda girmesi

Papilloma virüsü, her bir türü belirli bir yöntemle bulaşabilen oldukça bulaşıcı olarak kabul edilir.

Patojenin "mağdur" un vücuduna girmesi için ana seçenekler aşağıdaki gibidir:

1. Virüs taşıyıcısı ile cinsel temas. En yaygın enfeksiyon yöntemi. Tehlike hem geleneksel hem de diğer cinsel ilişki türleriyle temsil edilir. Patojen, prezervatifin gözenek çapından çok daha küçük olduğu için kontraseptif% 100 koruma sağlayamaz.
2. Dikey enfeksiyon türü, virüsün doğum sırasında anneden çocuğa geçmesidir. Hücresel olmayan bir ajan, yeni doğmuş bir bebekte laringeal papillomatozise, ​​yani gırtlak ve ağız mukozalarında daha az sıklıkla üreme organlarında büyüme oluşumuna neden olabilir.
3. Temas ve ev içi enfeksiyon bulaşması da yaygın kabul edilir. Bazı suşlar canlılıklarıyla dikkate değerdir, bu nedenle nemli bir ortamda faaliyetlerini koruyabilirler. Saunaları, yüzme havuzlarını, banyoları ziyaret ederken, kişisel hijyen eşyalarınızı paylaşırken, özellikle ciltte görünmez mikro hasar varsa enfeksiyon riski artar.
4. Otomatik aşılama veya kendi kendine enfeksiyon, canlı bir virüs hücresinin, tıraş, epilasyon ve basitçe hijyen kurallarına uyulmaması sırasında hasarlı bir bölgeden cildin sağlıklı kısımlarına yanlışlıkla aktarılması durumunda meydana gelebilir.

Bilmeniz önemli!Yüksek kanserojen riske neden olan ajan, esas olarak cinsel temas yoluyla bulaşır ve bariyer kontraseptifler enfeksiyona karşı tam korumayı garanti etmez. Bu sadece virüsün küçük boyutundan değil, aynı zamanda prezervatifle kaplı olmayan dermisin yüzeyindeki lokalizasyonundan da kaynaklanmaktadır.

Papillomatoz ilerlemesinin nedenleri

Onkojenite derecesine bakılmaksızın, HPV sinsilikle karakterizedir, yani insan vücudunda kendini hiçbir şekilde göstermeden yaşayabilir. Bağışıklık sisteminin durumuna bağlı olarak kuluçka dönemi 2-3 haftadan birkaç on yıla kadar sürebilir. Bu nedenle, dış belirtileri olmayan kişiler, vücutlarında bulaşıcı bir ajanın varlığının bile farkında değildir.

Hızlı üreme de hemen başlamaz, ancak yalnızca uygun koşullar altında, yani aşağıdaki faktörlerin arka planında ortaya çıkan savunma mekanizmasının zayıflaması:

• stres, fazla çalışma;
• fakir ve tekdüze yiyecek;
• hormonal dengesizlik;
• kötü alışkanlıklar - tütün içmek ve alkol bağımlılığı;
• sık düşükler, doğum sonrası komplikasyonlar;
• genitoüriner sistemin enflamatuar ve bulaşıcı hastalıkları;
• AIDS, HIV, herpes dahil olmak üzere CYBE'ler;
• akut dönemdeki kronik hastalıklar;
• gebelik dönemi.

Risk grubu esas olarak daha adil cinsiyetten oluşur. Cinsel olarak aktif olan 20-45 yaş arası üreme çağındaki kişilerde enfeksiyon olasılığı artar.

Farklı aşamalardaki semptomlar

İnsan papilloma virüsü enfeksiyonu belirgin veya gizli veya subklinik olabilir. Hastalığın semptomatik belirtileri değişkendir, bu da HPV tipine, tehlikesine bağlıdır. Hastalığın gizli seyri, belirtilerin olmaması ile karakterizedir.

Dış işaretler:

• papillomlar;
• düz ve kaba siğiller;
• genital siğiller.

Harici inceleme sırasında görünmeyen formlar:

• diskeratoz;
• kolositoz;
• epitelyal displazi.

Papilloma virüsünün arka planına karşı nüksler, aşağıdaki patolojiler şeklinde görünür:

hafif epitel değişiklikleri ile
• diskeratoz;
• displazinin kendisi;
• kanserli tümör;
• skuamöz hücreli karsinom.

Bilmek önemli!Onkojenik olmayan bir virüs durumunda, avuç içlerinde, ayak tabanlarında lokalize siğil oluşumu mümkündür. Kozmetik rahatsızlığın olmadığı durumlarda, çıkarılması için bir gösterge yoktur.

Bir alevlenme sırasında bir kadın ateş, titreme, kaşıntı, ateş, vajinal akıntı geliştirir.

Sonuçlarla ilgili daha fazla bilgi

HPV enfeksiyonunun tipi ve ciddiyeti, patojenin aktivitesi ve türüne göre belirlenir. Genotip, yüksek bir onkojenik riskten etkilendiğinde, uzamış replikasyon, bir genom mutasyonu olan hücresel yapıların sayısında bir artışa katkıda bulunur.

Bakteriyel vajinozun arka planına karşı, servikal epitelin dönüşümü ve vücutta meydana gelen bir dizi başka patolojik süreç, kanser öncesi bir aşama veya kötü huylu bir tümör gelişimi riski artar.

İkincisi aşağıdaki durumları içerir.

1. Rahim ağzı kanseri. Kadınlarda meme kanserinden sonraki ikinci hastalık. Tüm vakaların% 70'inden fazlası HPV tip 16 ve 18'in aktivitesinden kaynaklanmaktadır.
2. Vajinal ve vulvar karsinom. Anogenital bölgenin onkopatolojilerinin yapısında önde gelen bir yer tutar. Her onuncu vaka, düşük onkojenik bir suş 6 veya 11 tarafından tetiklenir ve tüm hastalıkların üçte biri bir virüs 16 ve 18'den kaynaklanır.
3. Anal kanser. Esas olarak kadınlarda tespit edilir, ancak aynı zamanda, geleneksel olmayan bir ilişki yöntemi uygulayan eşcinsel erkeklerde de kaydedilir, ancak doktorlar başka bir bulaşma yolunu dışlamaz. Onkopatolojinin nedeni, HPV tip 18 ve 16'nın aktivitesidir.

Tabii ki, bu bir karar değil, ancak bu verilerle bağlantılı olarak, kapsamlı jinekolojik ve kanser teşhisine ihtiyaç artıyor. Kapsamlı bir inceleme, insan papilloma virüsü durumunda nasıl doğru bir şekilde tedavi edileceğini belirlemeye yardımcı olan, hücreler ve dokulardaki yapısal değişikliklerin erken tespitine olanak tanır.

Teşhis prosedürleri

Daha önce de belirtildiği gibi, teşhis önlemleri vücudun HPV enfeksiyonu ile yenilmesinde önemli bir rol oynar.

Modern inceleme büyük bir özenle gerçekleştirilir ve birkaç prosedür içerir:

1. İlk konsültasyon, dış belirtileri (siğiller, papillomlar) tanımlamak için görsel bir muayene içerir. Ürogenital bölgede büyümeler bulunursa, doktor hastayı ek bir serviks muayenesi veya üreteroskopi için yönlendirir.
2. PAP testi veya Pap smear sitolojisi. Sınıflara ayrılan sonuçlara dayanarak, doktor bulaşıcı sürecin risklerini belirler. Dolayısıyla 1 ve 2 derece normal doku durumunu gösterir, 3 - patolojik değişikliklerin başlangıcı hakkında, 4 ve 5 sınıfları onkojenik hücrelerin varlığını karakterize eder.
3. Kolposkopi. Serviks dokularında displastik değişiklikler olması durumunda gerçekleştirilir. Papilloma virüsünün aktivitesini netleştirmek için asetik asit testi reçete edilir. Olumlu bir sonuç, epitel yüzeyinde mozaik bir desen olarak görünür.
4. Histoloji. Etkilenen dokunun bir örneğinin incelenmesi, hücreleri ve bunlarda meydana gelen patolojik değişiklikleri incelemek gerekirse gerçekleştirilir. İşlem sırasında, özellikle büyük boyutlu epitel yapılarını tanımlayabilirsiniz.
5. PCR. En yaygın ve oldukça bilgilendirici test. Polimeraz zincir reaksiyonunun yardımıyla, tipleme yapmak, onkojenite derecesini ve kandaki maksimum konsantrasyonu belirlemek mümkündür.
6. Digene testi. Modern yenilikçi araştırma yöntemi, mevcut sonuçları netleştirmeyi ve onkolojik eğitimin oluşma olasılığını belirlemeyi mümkün kılar.

Erkekler için aynı teşhis taktikleri kullanılır. Görsel bir incelemeden sonra testler için gönderilir. Uzman, yalnızca muayenenin sonuçlarına göre, klinik vakanın karmaşıklığını değerlendirebilir ve yeterli tedaviyi önerebilir.

Tedavi Yaklaşımları

Bugün vücuttaki viral bir enfeksiyonu tamamen ve kalıcı olarak yok edebilecek hiçbir ilaç yok. Kendi kendine iyileşme gerçekleşmediyse, o zaman en umut verici olan entegre birleşik bir yaklaşımdır. HPV tedavisi, ilaçlar, homeopatik ilaçlar ve halk yöntemi ile sistemik tedavinin arka planına karşı papillomların veya siğillerin cerrahi olarak çıkarılmasını içerir. Büyümelerin yok edilmesi için birkaç seçenek var.

Radyocerrahi. Oluşum özel bir bıçakla eksize edilir, ardından pıhtılaşma yapılır ve bandaj uygulanır.

Lazer. Kansız ve acısız bir yol. İyileşme sürecinin gerçekleştiği yerde bir kabuk kalır. Dezavantajı yara izlerinin ortaya çıkmasıdır.

Elektrokoagülasyon. Prosedür, verimlilik, maliyet ve etkili etki açısından büyük ölçüde önceki ikisine benzer.

Cryodestruction. Sıvı nitrojen ile her türlü büyümenin işlenmesi. Donduktan sonra cilt tarafından reddedilir. Uygun fiyat, kan yokluğu, yara izi bu yöntemi en çekici kılmaktadır.

Cerrahi eksizyon. Son derece nadirdir, yalnızca onkoloji geliştirme olasılığından şüphelenilmesi durumunda endikasyonlara göre. Büyümeler bir neşter ile kesilir.

Papilloma virüsünün sistemik tedavisi, bağışıklık sistemini güçlendirmeye, ajanın kandaki DNA konsantrasyonunu azaltmaya ve kötü huylu süreçlerin gelişmesini önlemeye yardımcı olur.

Bu amaç için hapları reçete eder:

• immünomodülatörler;
• antiviral ajanlar;
• sitostatikler.

Tedavi süresi 10-14 gündür. Kalıcı bir cinsel partneriniz varsa, onu muayeneye girmeye ve terapiye başlamaya ikna etmelisiniz. Ayrıca büyümelerden kendiniz de kurtulmamalısınız.

Önleyici tedbirler

İnsan papilloma virüsü her yaştan insan arasında kolayca yayıldığından, penetrasyonuna karşı korumanın garantili bir yolu yoktur. Hastaların incelemelerinin kanıtladığı gibi, aşılama, enfeksiyonu önlemek için güvenilir bir seçenektir.

Modern tıp, önleyici bir önlem olarak özel serumlar sunar. İlaçlar süspansiyon şeklinde, tek kullanımlık şırıngalarda üretilir, bu da aşının uygulanmasını kolaylaştırır ve enfeksiyon riskini en aza indirir. 9-14 yaş arası kız ve erkek çocuklar ile 26 yaşına kadar genç kadınlar aşıya tabidir. Serumlar vücut tarafından iyi tolere edilir.

Aşılama, profilaktik amaçlarla yapılır ve ilaç görevi görmez.

Bir enfeksiyon geliştirme riskini en aza indirmek için basit önerilere uymanız gerekir.

• kişisel hijyeni dikkatle izleyin;
• kötü alışkanlıklardan kurtulun;
• spor yaparak bağışıklığı güçlendirir;
• sadece korumalı seks yapın, gündelik ilişkilerden kaçının;
• cinsel partner seçimine dikkatlice yaklaşır;
• bir jinekolog, zührevi doktor tarafından taranacak.

Sağlığınızı ciddiye almak, enfeksiyondan kaçınmanıza yardımcı olur ve eğer bir virüs girerse, yayılma olasılığını azaltırsınız.

Sonuç

HPV, kimsenin koruyamayacağı en yaygın enfeksiyondur. Virüsün aktivasyonunu önlemek için önleyici tedbirler izlenmeli ve onkoloji geliştirme riskini azaltmak için zamanında planlı muayenelere tabi tutulmalı ve uzmanlara danışılmalıdır.